Vanmorgen werd ik wakker.
In een andere wereld.
Na mijn kop Max Havelaar koffie
ga ik op pad met de hond.
Onderweg zwaai ik naar een oud dametje
dat in de tuin bezig is met haar geraniums
Wat is de straat toch vrolijk nu.
Alle tuinen weer groene oases
Een buurman spreekt me aan, in het "Arabisch"
Oeps vergeten aan te doen..
Ik tik op mijn vertaaloortje en
we beginnen een verstaanbaar gesprek.
Hij aait de hond,
ik vraag of zijn vrouw al beter is.
Samen lopen we verder.
Hij is ook op weg naar de winkelgalerij
waar allerlei multiculturele ondernemers hun spulletjes aanbieden.
Een enkele auto glijdt bijna stil langs ons.
Weinig verkeer want veel mensen werken thuis.
Nu de smog van alle files is opgetrokken,
schijnt de zon helderder dan ooit.
Daar krijg je energie van.
In de herfstige schoolmoestuin geeft een juf les in biologisch tuinieren.
Een must nu chemisch gemanipuleerd voedsel verboden is.
We praten over het nieuws;
Er zijn wolvenwelpjes geboren op de Veluwe.
Goed voor het evenwicht in de wildstand.
Er zijn criminele jongeren naar Afrika gestuurd om
daar het land te helpen vergroenen voor de duur van hun straf
Bij een van de vele haltes stappen mensen in de bus,
die ze naar hartje stad zal brengen.
Op een toeristisch billboard om ons land te promoten
staan de windturbines langs de kust
gemoedelijk naast de Oud-Hollandse molens
van Kinderdijk.
Uiteraard ontbreken ook de e- bike en tulpen niet.
We zijn bij de winkelgalerij gearriveerd en
gaan ons eigen weg om inkopen te doen.
In de rij maak ik een praatje en
krijg nog een goede tip voor het maken van huisgemaakte hummus.
Mijn gehaakte tas van gerecycled materiaal ,
vult zich met groente, fruit , een paar bosche bollen en
een stukje baklava voor straks bij de koffie.
Ik bewonder de aangeboden handgemaakte unieke kleding.
Het winterfeest komt er alweer bijna aan.
De galerij is versierd met kunst en wereldse tradities
Tussen het gezellige geroezemoes van de kleurrijke mensenmassa
hangt de geur van tevredenheid.
Glimlachend ga ik naar huis.
Vanmorgen werd ik wakker.
Een pandemie regeert een wereld
Wantrouwen en verwijt weerhouden een zorgeloos morgen.
Ik bedenk me hoe dit ook het begin kan zijn van een betere wereld.
Onderweg met de hond
groet ik alle voorbijgangers,
Koop groente en fruit bij de plaatselijke boer.
Begin,met handen en voeten,
een gesprekje met een verbaasde buitenlandse buurman
En zwaai naar het oude dametje
dat binnen achter de geraniums zit.
Een warme glimlach volgt.
Thuisgekomen zet ik een kop koffie
Verzamel allerlei restjes wol voor een gehaakte tas
En begin.
Utopia 2020©Elizabeth van Mulken-Keur 24102020
Geen opmerkingen:
Een reactie posten