zaterdag 20 april 2019

Op weg naar Zero Waste

In de media is het momenteel een hot item;
 de plastic soep. 
De verloedering van de natuur. 
Wateren en hun bewoners die letterlijk stikken door de aanwezigheid van miniscule plastic deeltjes die blijkbaar na tig jaren nog altijd niet zijn vergaan.
De roep volgt. Om minder afval te gaan produceren. En dan met name alles dat van plastic of met plastic is te gaan vermijden.
Op weg naar Zero Waste... 
Voor een beter milieu. Om de leefomgeving van mens en dier ook in de toekomst gezond te houden

Iets om weer serieus over na te gaan denken...
In onze gemeente kun je sinds een paar jaar plastic, metalen en drankkartons gescheiden aanbieden voor inzameling ( PMD-afval). Daarnaast hebben we zo'n container voor GFT en rest afval.
Toevallig is pas geleden de rekening voor gemeentelijke belastingen in de bus gevallen.
En met "maar"134 kg ( 6x gezet) restafval per jaar voor een huishouden met 4 volwassenen en diverse dieren valt het "slechte afval"dus wel mee. 
GFT is wel veel...597 kilo. Van dieren verschonen, tuinonderhoud,  keukenafval. 
Maar er volgt ook het besef dat er aardig wat zakken PMD zijn weggegaan in de loop van het jaar.
Het GRATIS kunnen inleveren van PMD afval  EN het idee dat het dus toch gerecycled zou worden, heeft het bewust omgaan met afval op een laag pitje gezet uit eigen belang. 
Want wat niet bij het restafval hoeft, kost je geen afvalstoffenheffing.

Nu wordt het je in winkels natuurlijk wel erg moeilijk gemaakt om plastic te vermijden. 

Veel produkten, zelfs verse groente en fruit zitten verpakt, ook de biologische. Doosjes bevatten zakjes met voeding en de kosten van milieuvriendelijk verpakte produkten liggen vaak 30-50% hoger. 
Zo ben ik in een ver verleden al ooit overgestapt op pakken of plastic flessen melk omdat de Campina melk, in van die spitse glazen flessen, simpelweg, vanwege de gebruikshoeveelheid te zwaar werden om te slepen en te duur  voor ons toenmalige budget.
(Wil je weten hoe het melkpak in Nederland op de markt is gekomen dan  moet je dit stukje geschiedenis eens lezen; https://www.techniekinnederland.nl/nl/index.php?title=Melkfles_versus_melkpak )

Maar goed.. 
ook anno nu blijven dezelfde redenen nog mee spelen bij het kopen van melk.
Als ik dan toch op weg wil naar zero waste en vooral milieuvriendelijker dan is het in elk geval beter om het tetrapak melk te kopen dan die plastic flessen. Want  niet alleen heeft de productie een lagere voetafdruk op het milieu, ook kan van het pak  zo'n 75% daadwerkelijk gerecycled worden terwijl van alle plastic verpakkingen, zo weet ik nu, alleen de PET versie (deels) hergebruikt kan worden. 
Maar mocht de hoeveelheid melk minder worden, als kinderen de deur uit gaan, dan komt die glazen fles zeker weer in de picture.

Zo zitten manlief en ik op zondagmorgen aan de koffie. 

Een milieubewust gesprek volgt. 
Deels over vroeger. Toen de kinderen klein waren. En ik aan het Consuminderen ging. 
Met kleine dingen zoals gebruikte enveloppen als notitieblaadjes, geen kant en klare maaltijden kopen maar home made cooking, zelf koekjes bakken, regenwater opvangen, tubes open knippen voor het laatste restje, letten op energie en ja..die katoenen luiers wapperend aan de waslijn..

Bij Consuminderen denken de meeste meteen aan een leven op een minimaal financieel budget. 

En, eerlijk is eerlijk, dat was voor mij destijds een reden om er over te gaan lezen.

Maar wist je dat de Consuminderaars eigenlijk als eerste begonnen met Zero Waste?


Ze zweren overdreven luxe af en gaan terug naar wat qua waarden en normen belangrijker is in het huishouden van een gezin. 

Door voor jezelf uit te maken wat genoeg is en achter je keuzes te staan.  
Door bewust om te gaan met grondstoffen, milieu en energie. 
Door alleen dat te kopen wat je echt nodig hebt en verder gebruik te maken van wat je al bezit. (v.b. gereedschap delen, spullen hergebruiken, kleiner wonen,moestuin)
Met het bijkomend voordeel dat je meer kunt doen met minder budget en dus geld kunt ( be) sparen.


 "use it up, wear it out,


   make it do or do without"


Terug naar ons koffie momentje.  

Als manlief naar de keuken loopt om ons nog van een bakkie koffie te voorzien, merkt hij op dat koffiegrut goed is voor in de tuin. 
Maar vervolgt met dat hij me niet wil zien zitten met het open knippen van de senseo pads...

Uhhh... never say never! Uitdaging!


Wist je dat een gebruikte koffiepad zo'n 16 gram weegt? Bij 5 pads per dag wordt er dus 29 kilo per jaar nutteloos in de afvalbak gegooid.

En dat terwijl zuurminnende planten zoals mijn geliefde hortensia's maar ook rozen, gras en tomaten houden van de voedingsstoffen die koffiegrut ze biedt. En tevens houdt het slakken en katten weg uit de tuin. Voor de een afval, voor de ander dus van nut.
Dus bakje gescoord voor naast de Senseo machine en alle koffiedrinkende gezinsleden op de hoogte gesteld...

Besloten om weer achter mijn vroegere idealen te gaan staan en het Consuminderen weer bewust op te pakken in mijn eigen huishouden/gezinsleven.

Op weg naar Zero Waste.  Use less, recycle the rest. 

Dus jullie gaan er zeker hier in mijn blog meer over lezen...

Tenslotte; 
Balans is Alles!



ps; laat de koffie smaken...