woensdag 16 december 2020

December-mijmeringen



Met de Schotse Songs for Christmas van Emily Smith als begeleiding, lekker in de keuken aan de slag.
Een winters soepje, linzensoep met chorizo en paprika bereiden. Echt zo'n soepje voor deze tijd van het jaar. Met een vers gebakken bruin stokbroodje ernaast..
Gemakkelijk en voedzaam!
De tweede adventweek net begonnen, de Bearded Collies, samen met hun Calico kattinnetje, neer gestreken voor hun middagslaapje.


Je zou bijna, met een lekker dekentje over je heen, op de bank bij de kerstboom, hun voorbeeld nadoen.
Tja, die kerstboom...Sinterklaas heeft nog maar net, met zijn roetveegpieten, ons lage landje verlaten.
In vorige jaren hield ik me er aan, ondanks volwassen kids, om pas in het weekend na 5 december te beginnen met de kerstversieringen.
Al belandde er dan wel meestal al in Oktober een of ander kerstdingetje in mijn winkelmandje om wederom wat toe te voegen aan de alsmaar groeiende kerstverzameling.
Maar ook in het jaar 2020,
waarin door corona
alles anders is dan anders,
blijft December " mijn" maand.
En de kerstversiering is nu eenmaal mijn substituut van verjaardagsslingers.😉
En nu grootse kerstdiners, kadootjes scoren, een drankje nemen op een winters terras, een kerstconcert en spontaan kerstmarkten afstruinen even tot vroegere tijden lijken te horen...is de kerstversiering bijna synoniem voor al die intense December gezelligheid.
En die kan wat mij betreft niet vroeg genoeg beginnen...
Terwijl ik nog eens in de zachtjes sudderende linzensoep roer, kijk ik tevreden om me heen naar de gemaakte sfeercreaties van dit jaar.
Naar ons half jaar oude calico kitten dat moet leren dat de kerstboom niet bedoeld is als klimtoren en haar eerste kerst beleeft.
En met een tikje weemoed, als ik denk aan mijn lichtbruine Beardieman, die in maart over de regenboogbrug ging en daardoor voor het eerst in 15 jaar er niet bij zal zijn.
Even vraag ik me af of het met kerstmis zal sneeuwen. "Snowflakes are kisses from heaven".
In mijn gedachten borrelen ideeën voor onze kerstkaart. Ik bedenk me dat de traditionele kerstmuts foto's nog gemaakt moeten worden...
De cd is afgelopen. Ik zet de radio weer aan.
Ik hoor zeggen dat Danny Vera de nummer 1 van de top 2000 gaat zijn, editie 2020.
Rollercoaster. Dat kun je wel zeggen!
Ik draai het vuur uit, roer nog eens in de soep en proef stiekem een lepel vol.
mmm pittig!
Dat belooft nog wat voor de laatste maand van het jaar...

December-mijmeringen
©Elizabeth van Mulken-Keur 2020

vrijdag 11 december 2020

Utopia 2020

Vanmorgen werd ik wakker.

In een andere wereld.
Na mijn kop Max Havelaar koffie
ga ik op pad met de hond.

Onderweg zwaai ik naar een oud dametje
dat in de tuin bezig is met haar geraniums
Wat is de straat toch vrolijk nu.
Alle tuinen weer groene oases

Een buurman spreekt me aan, in het "Arabisch"
Oeps vergeten aan te doen..
Ik tik op mijn vertaaloortje en
we beginnen een verstaanbaar gesprek.

Hij aait de hond,
ik vraag of zijn vrouw al beter is.
Samen lopen we verder.
Hij is ook op weg naar de winkelgalerij
waar allerlei multiculturele ondernemers hun spulletjes aanbieden.

Een enkele auto glijdt bijna stil langs ons.
Weinig verkeer want veel mensen werken thuis.
Nu de smog van alle files is opgetrokken,
schijnt de zon helderder dan ooit.
Daar krijg je energie van.

In de herfstige schoolmoestuin geeft een juf les in biologisch tuinieren.
Een must nu chemisch gemanipuleerd voedsel verboden is.
We praten over het nieuws;
Er zijn wolvenwelpjes geboren op de Veluwe.
Goed voor het evenwicht in de wildstand.
Er zijn criminele jongeren naar Afrika gestuurd om
daar het land te helpen vergroenen voor de duur van hun straf
Bij een van de vele haltes stappen mensen in de bus,
die ze naar hartje stad zal brengen.
Op een toeristisch billboard om ons land te promoten
staan de windturbines langs de kust
gemoedelijk naast de Oud-Hollandse molens
van Kinderdijk.
Uiteraard ontbreken ook de e- bike en tulpen niet.

We zijn bij de winkelgalerij gearriveerd en
gaan ons eigen weg om inkopen te doen.
In de rij maak ik een praatje en
krijg nog een goede tip voor het maken van huisgemaakte hummus.
Mijn gehaakte tas van gerecycled materiaal ,
vult zich met groente, fruit , een paar bosche bollen en
een stukje baklava voor straks bij de koffie.
Ik bewonder de aangeboden handgemaakte unieke kleding.
Het winterfeest komt er alweer bijna aan.
De galerij is versierd met kunst en wereldse tradities
Tussen het gezellige geroezemoes van de kleurrijke mensenmassa
hangt de geur van tevredenheid.
Glimlachend ga ik naar huis.
Vanmorgen werd ik wakker.
Een pandemie regeert een wereld
Wantrouwen en verwijt weerhouden een zorgeloos morgen.
Ik bedenk me hoe dit ook het begin kan zijn van een betere wereld.
Onderweg met de hond
groet ik alle voorbijgangers,
Koop groente en fruit bij de plaatselijke boer.
Begin,met handen en voeten,
een gesprekje met een verbaasde buitenlandse buurman
En zwaai naar het oude dametje
dat binnen achter de geraniums zit.
Een warme glimlach volgt.
Thuisgekomen zet ik een kop koffie
Verzamel allerlei restjes wol voor een gehaakte tas
En begin.
Utopia 2020©Elizabeth van Mulken-Keur 24102020

vrijdag 17 juli 2020

Yes geslaagd!


Soms moet je gewoon even trots zijn op jezelf!

Geslaagd voor Vakbekwaam houder dieren Hond&Kat ( MBO 4 crebo 25539/C0007)

Een lichtpuntje in een jaar dat door corona op stelten werd gezet en al mijn favoriete hobbies aan de kant zette. Voordeel was dat er dus genoeg tijd was om te studeren.
En besloot de overheid net op tijd dat vaardigheidsexamens ( 50% examen voor deze studie) ook weer mochten worden gepland.

Met dit vakbekwaamheidsbewijs mag je honden en katten fokken of een pension beginnen. En per 
1 juli 2020 is het hebben van dit vakbekwaamheidsbewijs ook nog eens wettelijk verplicht!

Maar het is gewoon leuk om de kennis op te doen.
Zelfs als je al 29 jaar het "vrouwtje"bent van een stel Bearded Collies.  Je leert altijd wat nieuws of frist je eerder opgedane kennis op.

Alhoewel niet iedereen zich er in kan vinden dat voor dit vakbekwaamheidsbewijs
én hond🐶, én kat 🐱moet bestuderen, vond ik het echt interessant om van beide diergroepen de verschillen in verzorging, gedragingen en omgang te leren herkennen.
En tot de conclusie te komen dat ik eigenlijk ook wel een poezenmens ben...mmmm😏

Studeren zit  ook wel een beetje in de aard van dit beestje. Kennis op doen!

Sir Francis Bacon, een Engelse filosoof uit de eind 16e/begin 17e eeuw, zegt niet voor niks;
 Kennis is Macht.  
Hij was er van overtuigd dat wetenschap en technologie mensen en de samenleving, mede door de overdracht van kennis, verder zouden brengen in hun ontwikkeling.
Ik weet niet of zijn stelling inmiddels een beetje achterhaald is, maar door kennis te blijven op doen houd je in elk geval je hersens jong..
tja en tenslotte is dit gekke mens ook al 51+ 😜

Dus een volgende studie📚 staat alweer op de planning...








woensdag 13 mei 2020

Sociaal intermezzo

Mijn voornemen aan het begin van dit jaar; Meer sociale contacten maken en onderhouden buiten Facebook.

Oude vrienden opzoeken, familiebanden aanhalen, nieuwe vrienden maken, meer culturele uitstapjes en de "wereld"verkennen.


Na sinds 2016, door mijn handicap in een diep geïsoleerd dal te hebben gezeten, leek de wereld sinds 2019 opeens een stuk vriendelijker en ikzelf een stuk happier met mensen om me heen. De effecten van wat ik kan en niet kan op mijn gehandicapte arm waren ook een stuk beter in te schatten en daardoor beter mee te leven..


Samen met manlief  deed ik al aan stijldansen en daar werd nog het zingen in twee popkoren en country& line aan toegevoegd. Lekker bezig zijn met een hobby én nieuwe mensen leren kennen.


Inmiddels leven we halverwege mei en moet ik eerlijk toegeven dat dankzij de coronamaatregelen mijn voornemen tot nu toe mislukt is, of in elk geval nog niet uitvoerbaar gebleken


Tot de begin maart was er nog geen vuiltje aan de lucht en waren we volop bezig met het plannen van vakantie en culturele uitstapjes tussen beardielogeetjes door, begon ik vol goede moed aan een ( deels online) studie en lag corona nog ver van mijn bed in een nog verder buitenland.


Dat veranderde 3 dagen nadat we binnen ons gezin de moeilijke beslissing moesten nemen ons hondse maatje, die al 14 jaar en 8 maanden ons leven deelde te laten gaan.

Hoe bedroefd ik ook nog altijd ben, hoe blij ook dat ik hem niet, door de corona maatregelen, bij de deur van de dierenarts hoefde af te geven en hij zonder mij naast zich over de regenboog brug moest gaan..
Maar van het ene op het andere moment veranderde door het wegvallen van repetities, danslessen, theatershows, bezoek, mijn wereld weer in het eenzame isolement van na mijn ongeval in 2016.
De stress erom weer "opgesloten te zitten in mijn huis", het verdriet om onze hond en het wegvallen van de fysio zorgden ervoor dat ik weer even onprettig meer zenuwpijn ging ervaren.
Het enige wat daarin rust bracht waren de wandelingen met mijn andere honden.
Al was ( en is) het een vreemde ervaring dat sommige mensen die normaal vol verhalen zitten, nu met een kort goededag op gepaste afstand langs lopen.

Maar het verplichte corona-appèl zorgde ook voor een andere kijk op dingen.

Weer "gedwongen"in dezelfde soort levensstijl als na mijn ongeval besloot ik anders te gaan reageren op de situatie. Consuminderen , recycling en (re)organizing voor mij wel een insteek om dingen anders te gaan doen.
Zeker nu funshoppen en ff naar de winkel voor een" dingetje" niet meer zo eenvoudig zijn.

Het mooie weer stuurde manlief en mijzelf erop uit om eens met een nieuwe blik te kijken naar onze thuisomgeving en we ontdekten plekjes die we  nog niet kenden of simpelweg vergeten waren.

De natuur deed de afgelopen maanden dan ook wel haar uiterste best om haar schoonheid te tonen.
Het gefluit van vogeltjes in de stilte van de milieuvriendelijke wegen, fris ritselend groen blad, prachtige bloemen en stromend water, dat langzaam tot bedaring kwam na de stormen in februari.
 ( goed die muis in onze tuin, die hoefde niet ;) ).

Facebook werd dus nog niet verbannen, maar een vast onderdeel van mijn streven contact te houden en te leggen.

In de stress van het leven begon mijn dichterlijke inspiratie ineens weer op te borrelen (en ik nam zelfs het lef om een gedicht in te sturen naar een wedstrijd).
En meezingen met de radio tijdens het huishouden, zoals ik vroeger ook deed toen de kids klein waren is weer ingevoerd. Met af en toe een dansje in de keuken....
om in beweging te blijven natuurlijk, hè!

Met een huis waar nog altijd van alles te doen valt aan (achterstallig) onderhoud, creatieve inslag en interieur en tuin inspiratie, ben ik begonnen met de uitvoering van "2020, het jaar van de klus"


En als straks dit sociaal intermezzo weer verder gaat in een nieuwe couplet, dan ben je als familie, nieuwe of al wat langere vriend(in) natuurlijk welkom voor een gezellig onderonsje in mijn opgepimpte thuis.

















vrijdag 10 april 2020

When


Ik loop op straat
Even richting afvalbak
De honden gezellig om me heen
Er naderen stappen
Ze blijven staan
Op 2 meter van me vandaan
Wat leuk dat je loopt te zingen
Oeps
Weer niet gekeken
Of er iemand achter me liep
Ik schat haar 60+
Klonk goed hoor
Wat een gemis nu, hè
Geen koor
We kletsen verder
Over het zingen
Over dansen
En het weer
De stilte van corona
Het mijden van contact
Om iets voor een ander te pakken
De deur dicht
Voor je neus
Ze ervaart het ook
De mensen
Normaal vol verhalen
Nu slechts een groet
En dan gepasseerd.
Blij babbelen we door
Tot de honden verder willen
Als we elk ons eigen pad vervolgen
Borrelt een goed gevoel
En neuriënd loop ik verder.

@Elizabeth van Mulken-Keur 06042020


.


















(ps;  het lied dat ik zong was "When" van George Baker Selection, vandaar de naam van dit gedicht)


woensdag 18 maart 2020

Pas op elkaar

Een beetje beduusd lees ik de update van vandaag 18 maart 2020 inzake het aantal corona geïnfecteerden.
265 bekende gevallen in Limburg op 2051 totaal in Nederland. Dat is 12.92% van het totale aantal.
Komt het doordat een uitbraak net over de Duitse grens bij Sittard-Geleen begon, door het internationale verkeer dat dagelijks door onze provincie kruist, door het vieren van carnaval en is het uitvallen van de vele optochten vanwege de storm daarin nog een geluk te noemen?
Brabant heeft de meeste geinfecteerde personen. Maar....
Van het aantal sterfgevallen in Nederland komen 17 van de 58 uit Limburg Dat is 29.3% van alle sterfgevallen!
En 58.8% (10 van de 17) komt uit het Zuid-Limburg, waar ik dus ook woon.
6.4% van de 265 coronabesmettingen in Limburg is gestorven tegenover 2.29% van de 1786 in de rest van het land.
Persoonlijk zou ik dat voor een deel verklaren doordat er in ons geliefde zuiden veel kwetsbare ouderen wonen. Vitaal of met een beetje thuishulp op zichzelf dan wel in verzorgingshuizen.
Maar te meer een teken dat we goed ( en op volgens de RIVM geadviseerde manieren) op onze medemens moeten passen.
Echter niet alleen op de ouderen onder ons maar ook op dat familielid, die buur of die vriend(in) die in hun beroep niet de keuze hebben om thuis te werken . Of dat nu als verzorgende, hulpverlener of arts is of als caissière, bezorger, chauffeur.. ze lopen een groot risico zelf ziek te worden door er voor te zorgen dat onze zieken beter of gehandicapte en ouderen verzorgd worden, wij onze boodschappen kunnen doen..
We moeten met zijn allen met deze stroom mee varen dus laten we samen op elkaar passen....


donderdag 20 februari 2020

Een nieuw tijdperk

2020 is inmiddels alweer bijna 2 maanden oud.
Het jaar is begonnen met veel nieuwe plannen, een opleiding, een reis, hondse logeetjes...

En een overstap naar een nieuwe webhost.
Een beetje verplicht!
Door een foutmelding bij het uploaden naar de server, kwam ik erachter dat mijn internetprovider Ziggo besloten heeft per 1 april 2020 haar gratis webspace te stoppen.
Alhoewel ze, volgens eigen zeggen, de meeste regelmatige gebruikers hebben geïnformeerd... blijkt dit persoon dat dus niet 😢. Ik las het bij mijn fout research op het gebruikersforum.

15 jaar lang heb ik er met plezier mijn websites gehost. Van de eerste stappen die ik met een webdomeinnaam en een pagina op het world wide web zette. Geholpen door de destijds eenvoudige  kennis van "seniorenweb be" schreef ik mijn eerste lijntje html.

En dat doe ik, ondanks alle nieuwe protocollen eigenlijk nog steeds.
De moderne ICT-er, cq webmaster zal er vast van gruwelen.
Maar ik ben niet zo'n fan van die moderne"mobiele"webpagina's die je door middel van steeds weer klikken van een paar regeltjes verder kunt voorzien of waar bij je je afvraagt waar je de rest van de informatie vind.
Dus mijn webpagina's zie je nog steeds in zijn geheel op je mobiele schermpje.
In het miniatuur dan weliswaar.
Doch met simpelweg uitscrollen kun je de zinnetjes zo groot maken, dat je die leesbril net niet nodig hebt of erop inzoomen om een mooie foto nader te bekijken.

Op zoek naar een nieuwe host dan maar, die me eenzelfde mogelijkheid bood en waar mijn domeinnamen een veilig nieuw thuis konden krijgen. Een extra optie om mailadressen toe te voegen die niet internetprovider afhankelijk zijn, leek me ook wel wat...
 You never know where the future goes, niet waar?
En een klantenservice, waar je niet van kastje naar de muur gestuurd wordt,
en ook niet het gevoel krijgt dat ze aan de andere kant van het internetwebdraadje je staan uit te lachen, vanwege de in hun ogen onnozele hostingvragen... dat was ook wel fijn!

Zo gezegd, zo gedaan!
Een weekendje geduld om de betaling te regelen en het mailtje binnen kwam waarin stond dat ik beschikte over een eigen stukje webruimte. Op sociale media even een berichtje dat mijn websites under construction  en dus even offline waren. En huppakee...
Uiteraard liep ik meteen tegen wat dingetjes aan, waarbij ik die interne hulp goed kon gebruiken. Maar nadat dat geregeld was kon ik dan ook echt aan de slag.

In al die jaren was mijn websitemap aardig uitgedijt. Dus was het misschien ook wel eens even tijd voor heuse voorjaarsschoonmaak.😏
Fotomappen uitspitten, link verwijzingen nachecken,  redirects elders regelen, een nieuwe bezoekersteller en favicon ritselen, teksten updaten, nieuwe foto's bewerken...
Waar vroeger alles op een hoop zat en dus ook kruislings gebruikt kon moest ik nu voor elk van mijn domeinen een eigen map met de juiste items aanmaken, zowel thuis als online.
Stof tot nadenken dus.😵

Gelukkig hielp het weer een beetje mee...Storm en regen. Echt weer om thuis bezig te zijn!

En na vele keren bijstellen en aanpassen, was het dan zover dat we de browsertest konden doorstaan.
We zijn weer online. Met een beetje minder ranking van Google misschien, die de oude redirect nog even in zijn geheugen lijkt te hebben. Maar met de echte domeinnamen als standplaats is er nu echt geen twijfel  meer of je wel op de goede plek bent belandt.

En dan rest nog via filezilla afscheid nemen van het oude webhonk.
 Op 1 pagina na dan, die de verhuizing aankondigt en de websites verwijst naar het nieuwe thuis tot  de webspace op 1 april verwijderd wordt.  Met weemoed nam ik al deleted afscheid van alle html-bestanden en mappen die 15 jaar lang de tijd doorstonden.

Ben ik klaar? ...natuurlijk niet!
Verschilllende pagina's moeten nog een 2020 jasje krijgen. Maar..
Zowieso...een beetje website moet leven..niet waar???

Als je niks te doen hebt, voel je dan vrij om eens te gaan kijken;

www.at-thebeardie-inn.com
(ons webthuis en dat van onze kleinschalige kennel At the beardie-Inn)
www.beardiesbedandbreakfast.nl   en www.dehondentuin.nl
( ons gastouder en logeeradres Beardies Bed & Breakfast De Hondentuin©)

En dit blog vind je terug op www.balansisalles.nl

Ik hoor graag wat je er van vind.

groetjes en beardievoetjes en tot een volgende keer